cilo-

cilo-

⇒CILI-, CILIO-, CILIATI-, CILIATO-, CILO-, élément préf.
1er élément de compos., tiré du lat. cilium « cil », servant à former des mots sav. adj. ou subst. appartenant le plus souvent à la bot., à la zool. et marquant la présence de cils ou un rapport quelconque avec des cils.
A.— Le composé signifie
1. « Qui porte des cils » ou « dont un organe ou une partie porte des cils » :
ciliatifolié, adj., bot. « Qui a des feuilles ciliées » (Ac. Compl. 1842)
ciliatopétale, adj., bot. « Qui a des pétales ciliés » (Ac. Compl. 1842)
cilicorne, adj., zool. « Qui a des antennes ciliées » (Ac. Compl. 1842)
cilifère, ciligère, adj., bot. « Qui est muni de cils » (Lar. 19e)
cilipède, adj., zool. « Qui a les pattes ciliées » (Ac. Compl. 1842)
2. « Qui se sert de cils » :
ciliograde, adj., zool. « Qui marche au moyen de cils » (Ac. Compl. 1842). Subst. masc. plur. « Famille de zoophytes » (Ac. Compl. 1842)
B.— Le composé signifie « qui a une action sur les cils » :
cilio-spinal, adj., anat. Centre cilio-spinal. « Centre nerveux médullaire du système autonome, qui commande la dilatation de l'iris » (Méd. Biol. t. 1 1970). Le point central du cœur de la moelle, c'est au niveau de la région cilio-spinale (BERNARD, Cahier de notes, 1860, p. 88)
C.— Le composé signifie « qui ressemble en tout ou en partie à des cils » :
ciliobranche, adj., zool. « Qui a des branchies en forme de cils » (Lar. 19e). Subst. masc. plur., zool. « Famille de mollusques » (Ac. Compl. 1842)
ciliforme, adj., hist. nat. « Qui a la forme d'un cil » (QUILLET 1965)
Rem. Néol. plais. cilophile. [Le fou :] inventer un collyre cilophile (J. RICHEPIN, L'Aimé, 1893, p. 165).

Encyclopédie Universelle. 2012.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Regardez d'autres dictionnaires:

  • Cilo — was a Swiss manufacturer of bicycles that filed for bankruptcy in 2002. The bicycles were produced on the shores of Lake Geneva in Romanel sur Lausanne in the Vaud canton. Cilo is an acronym for Charles Jan Lausanne Oron.[1] The abbreviation of… …   Wikipedia

  • CILO — apud Ael. Spartian. in Antonino Caracalla, c. 3. Alterâ die Capitolium petiit et eos, quos occidere parabat, affabiliter est alloquutus, innitensque Papiniano et Ciloni ad Palatium rediit. Ubi alii Chilo fegunt: sed veram lectionem confirmant Dio …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Cilo — Cilo, Jun., habsüchtiger Statthalter von Bithynien u. Pontus; die Bithynier forderten dessen Bestrafung vom Kaiser Claudius. Dieser verstand die Rede der Bithynier nicht u. fragte Andere; Narcissus, ein Freund des C., log ihm vor, sie bäten um… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • čilo — čȉlo pril. DEFINICIJA poletno, krepko, živahno ETIMOLOGIJA vidi čio …   Hrvatski jezični portal

  • çilo:ut — (İmişli) çalağan. – Çilo:ut cücə aparır …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • Cilo Dağı — Bild gesucht  BWf1 Höhe 4.116  …   Deutsch Wikipedia

  • CILO Junius — praefuit Bithynis et Ponto, nequiter et avare. Questi Bithyni apud Claudium poposcerunt poenam. Cum parum intellexisset Claudius in turba strepituque adstantium, quid dixissent bithyni, alios interrogat, Ibi Narcissus, pronus in Cilonem, audaci… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CILO — counterintelligence liaison officer …   Military dictionary

  • CILO — Cilonis …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Lucius Fabius Cilo — Septiminus Catinius Acilianus Lepidus Fulcinianus war ein römischer Senator des späten 2. und frühen 3. Jahrhunderts. Er übernahm wichtige Verwaltungsaufgaben und war in der stadtrömischen Bevölkerung beliebt. Laufbahn Cilo stammte wahrscheinlich …   Deutsch Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”